Segar Sp. z o.o.

Zabezpieczenia wykopów i nabrzeży. Jednym z podstawowych wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy jest obowiązkowe zabezpieczenie ścian wykopu począwszy od 1 m głębokości. Zabezpieczenie ścian wykopu o głębokości powyżej 1 m (z wyjątkiem wykopu w skałach zwartych) zapewnia się przez wykonanie umocnienia pionowych ścian lub wykopu ze ścianami pochylonymi (ścianki szczelne, ścianki berlińskie, palisady). Wykop ze skarpami wykonuje się w celu zabezpieczenia ścian przed osuwaniem się gruntu. Pochylenie skarpy zależy od rodzaju gruntu, warunków atmosferycznych i czasu utrzymania wykopu. Można przyjąć, że bezpieczny kąt nachylenia skarpy dla gruntów średnio spoistych wynosi ok. 45°. W gruntach piaszczystych nasypowych kąt nachylenia skarpy powinien być nie większy niż kąt stoku naturalnego. Wykopy o ścianach pionowych muszą mieć umocnienia ścian przez rozparcie lub podparcie. Rodzaj zastosowanego umocnienia zależy od wielkości wykopu, rodzaju gruntu i czasu utrzymania wykopu. Umocnienia ścian wykopu do głębokości 4 m wykonuje się jako typowe, pod warunkiem, że w bezpośrednim sąsiedztwie wykopu nie przewiduje się obciążeń spowodowanych przez budowle, środki transportu, składowany materiał, urobek itp. Powyżej tej głębokości lub w razie niezachowania ww. warunków sposób zabezpieczenia wykopów powinien być określony w dokumentacji technicznej.

Zabezpieczenia skarp i zboczy

Głębokie fundamentowanie: pale wiercone tradycyjne i CFA, pale wbijane/wwibrowywane stalowe i drewniane, kolumny jet-grouting, mikropale.

Przesłony przeciwfiltracyjne wykorzystuje się najczęściej do poprawnego oraz bezpiecznego wykonania robót fundamentowych w gruntach nawodnionych (przesłony poziome i/lub pionowe) oraz zapewnienia projektowych warunków wodno-gruntowych budowli hydrotechnicznych (przesłony pionowe). Przesłony hydroizolacyjne wykonujemy przy użyciu technologii jet-grouting (przesłony poziome i pionowe) oraz WIPS (przesłony pionowe).

Firma SEGAR Sp. z o.o. od 2007 roku prowadzi monitoring drgań na robotach w których istnieje możliwość negatywnego oddziaływania prowadzonych robot na otoczenie budowy. Źródłami drgań są technologie wykonywania prac budowlanych w pobliżu istniejącego budynku (np. wbijanie pali i ścianek szczelnych, praca walców wibracyjnych i wibromłotów). Analiza wpływu drgań wynikających z przyjętej technologii robót powinna być przedmiotem indywidualnej analizy prowadzonej dla każdego projektu. W diagnostyce wpływu drgań na budowle wyróżnia się następujące elementy: źródło drgań, drogę propagacji i odbiornik drgań. Informacje o tych elementach umożliwiają przeprowadzenie oceny diagnostycznej wpływu drgań na obiekt je odbierający. W przypadku gdy z analizy wynika, że drgania mogą mieć niekorzystny wpływ na otoczenie w projekcie należy przewidzieć okresowy lub ciągły monitoring drgań i obserwację stanu technicznego obiektów zlokalizowanych w sąsiedztwie terenu przeprowadzanych robot. Wyniki pomiarów drgań prowadzonych w trakcie robót palowych pozwalają na aktywne sterowanie parametrami wykorzystywanej technologii w taki sposób, aby zminimalizować drgania, przy jednoczesnym zapewnieniu wymaganej nośności pali lub głębokości pogrążenia zabezpieczenia wykopu. Prawidłowe wykorzystanie monitoringu drgań umożliwia bezpieczne prowadzenie robot palowych w bardzo trudnych warunkach lokalizacyjnych.